کد مطلب:36227 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129

(قد یكون الیاس ادراكا اذا كان الطمع هلاكا)

«گاهی از اوقات، یاس و نومیدی، رسیدن به مقصد و یافتن آن می باشد آن زمان كه طمع، هلاك آدمی است»

آری! هنگامی كه طمع كاری موجب هلاك و نابودی باشد همان بهتر كه انسان مایوس گردیده و به حاجت نرسد كه این نومیدی بر آن یافتن به مراتب شرف دارد و بر

[صفحه 243]

آن مقدم خواهد بود. زمانی كه دست یافته به مقصو، همراه با تملق، چاپلوسی و دین فروشی باشد و شخصیت آدمی به خطر بیندازد قطعا یاس و نومیدی بهتر است زیرا در این نا امیدی حفظ شخصیت و شرف آدمی است.

صفحه 243.